Forum buntownicy.fora.pl Strona Główna

"Dulce Amargo" BEZ KOMENTARZA!

 
Napisz nowy temat   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum buntownicy.fora.pl Strona Główna -> "Dulce Amargo - Słodko Gorzka"
Autor Wiadomość
Dulce Maria
Administrator



Dołączył: 17 Sty 2009
Posty: 98
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Wrocław
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Wto 11:45, 05 Maj 2009    Temat postu: "Dulce Amargo" BEZ KOMENTARZA!

[img]http://chomikuj.pl/Image.aspx?id=128569128[\img]

Dulce Amargo

Dedykacja:

Este libro va dedicado al amor en todos sus sentidos. Porque es la única fuerza capaz de cambiar al mundo, la única llama que nunca se apaga y que te hace seguir creyendo y sońando, seguir luchando y viviendo...

Tą książkę dedykuje z miłością w każdym jej znaczeniu. Ponieważ jest jedyną siłą zdolną zmienić świat, jedynym płomieniem, który nigdy nie zgaśnie i sprawia, że wierzysz i marzysz, walczysz i żyjesz...

Spis treści:

1. Confesiones nocturnas - Nocne wyznania
2. Reflexiones íntimas - Intymne refleksje
3. Momentos dulces... - Chwile słodkie...
4. Y amargos - I gorzkie
5. Canciones inéditas - Niewydane piosenki

Prólogo - Prolog:

Cuando recibí el manuscrito de Dulce, pensé que sería muy fácil su lectura, y efectivamente, así fue. Pero el laberinto de emociones que descubrí me llenó de alegría, nostalgia, fuerza, y sobre todas las cosas, encontré una búsqueda profunda del amor, de ese amor que nos inunda a todos, que nos pegrea en los momentos más importantes de este transitar por la vida.

Me sentí profundamente conmovido por esa forma tan plena de sufrir a través de las palabras, por la ausencia, la presencia, por ese amor que consume y que, a cada respirar, te hace sacar profundida salada, como el mar, las lágrimas, la lluvia.

Sus palabras resuenan en mi corazón inflamandolo de emociones sin pausa, sin fácil acomodo. Perturban, inquietan, despiertan.

Así es Dulce, como sus palabras: intensa, profunda, clara, fuerte, como un poema, como una canción, como lo que ella escribe.

Sean estas líneas un homenaje a una mujer que día a día, sin miedo, se entrega a ese amar, que se escapa de las manos.

Te quiero con el corazón, Pedro Damián

Kiedy dostałem rękopis Dulce, pomyślałem, że jego czytanie będzie bardzo łatwe i rzeczywiście tak było. Ale labirynt wzruszeń, który odkryłem napawał mnie radością, nostalgią, siłą i przede wszystkim znalazłem poszukiwaną głęboką miłość, tą miłość, która zalewa nas we wszystkim, która zaraża nas w chwilach najważniejszych w tej podróży przez życie.

Poczułem się głęboko wzruszony, przez tą formę tak pełną doświadczeń, przez słowa, przez nieobecność, przez obecność, przez tą miłość, którą zużywam i która z każdego oddechu usuwa głębokie zasolenie, jak morze, łzy, deszcz.

Jej słowa odbijają się w moim sercu zaogniają wzruszenia bez przerwy, bez łatwego dostosowania. Przeszkadzają, niepokoją, budzą.

Taka jest Dulce, jak jej słowa: mocna, głęboka, wyraźna, twarda, jak wiersz, jak piosenka, jak to, co pisze.

Widzę w tych wierszach kobietę, która codziennie, bez strachu, poświęca się tej miłości, która wymyka się z rąk.

Kocham cię z sercem, Pedro Damián


Introducción - Wprowadzenie

El amor mueve al mundo y engrandece hasta la más pequeńa obra o acontecimiento de la vida, y hoy, Dulce abre su corazón para mostrarte sus sentimientos más profundos.

Conozco a Dulce desde el día en que me dieron la noticia de que la esperaba, instante desde el cual empecé a amarla: la he visto nacer, crecer, llorar, reír y amar. Quiero platicarte algunos detalles de su vida para que comprendas mejor el contenido de este libro, en el que se percibe en cada uno de sus poemas y cuadros una búsqueda constante de lo trascendente y se refleja el estado de ánimo en el que se encontraba en ese momento.

Es imposible abarcar tanto en tan pocas líneas, por eso procuraré darte los detalles más relevantes de su personalidad.

Dulce era una nińa traviesa e inquieta que aspiraba a cosas grandes, más allá del mundo terreno. Un día, escribió una carta a los Santos Reyes que decía: “Reyes Magos: por favor tráiganme un duendecito de verdad que cumpla todos mis deseos”. Nos costó mucho trabajo a toda la familia convencerla de que cambiara su carta, hasta que por fin lo logramos.

Desde entonces a la fecha ella sigue creyendo que la magia existe, y aunque sabe que esto que denomina magia es en realidad un hecho increíble o inesperado que nos manda Dios en los momentos en que creemos que todo está perdido, con el afán de sentio más cerca esta magia, ella lleva muchos ańos coleccionando hadas como símbolo de un mundo encantador y llenó de paz, pues su apariencia física sobretodo sus alas, nos hacen pensar en los ángeles, que son reales y viven entre nosotros y nos protegen. Tal vez en algún momento también has sentido su presencia.

Dulce es 100% sońadora y a veces se aísla de la sociedad, pues disfruta de la soledad ya que ahí encuentra la inspiración para plasmar sus sentimientos a través de la pintura y los poemas.

Ella comenzó a escribir a los 11 ańos, y desde ese tiempo ha mentenido en privado sus escritos. Hace poco descubrió que también por medio de la pintura puede manifestar lo que siente, provocar emociones en las personas y dejarles una huella o una enseńanza.

Otro forma de expresión que ella ama es la música, en la que encuentra otro medio perfecto para transmitir sus sentimientos.

Todo lo que no dice verbalmente los manifesta a través del arte.

Hoy, por medio de este libro, Dulce ha querido compartir contigo todos sus sentimientos, ideales, pensamientos y sueńos.

Por medio de sus pinturas podrás conocer el estado de ánimo que las inspiró.

También te entrega canciones y poemas Dulcemente amargos o amargamente Dulces en los que siempre impera esa palabra que decimos con 4 letras pero que su verdadera expresión se encuentra en toda la creación, desde una gota de agua hasta la inmensidad del mar, ese sentimiento del cual el mundo está sediento “AMAR”

Disfruta este libro y ama... Ama siempre se feliz.

Blanca Savińon

Miłość porusza światem i wychwala nawet najmniejsze uczynki lub wydarzenia w życiu i dzisiaj Dulce otwiera swoje serce żeby pokazać ci najgłębsze uczucia.

Znam Dulce od dnia, w którym dali mi wiadomość, na którą czekałam, chwili, od której zaczęłam ją kochać: widziałam jej narodziny, wzrastanie, płacz, śmiech i kochanie. Chce powiedzieć ci kilka szczegółów z jej życia, przez co zrozumiesz lepiej zawartość tej książki, w której dostrzega się, w każdym z jej wierszy i obrazów, niezmienne poszukiwanie tego, co znaczące i odbicie się stanu ducha, w którym znajduje się w tej chwili.

Jest niemożliwe objąć tak wiele w tak niewielu linijkach, dlatego postaram się dać ci szczegóły najważniejsze z jej osobowości.

Dulce była dziewczynką psotną i niespokojną, która dążyła do rzeczy wielkich, za obszarem świata. Pewnego dnia napisała list do trzech króli, który mówił: „Trzej królowie: proszę przynieście mi prawdomównego pana, który spełni wszystkie moje życzenia”. Kosztowało nas wiele pracy, cała rodzina przekonywała ją żeby zmieniła swój list, aż w końcu to osiągnęliśmy.

Od wtedy do teraz ona ciągle wierzy, że magia istnieje i chociaż wie, że to, co nazywa magią jest w rzeczywistości niewiarygodne lub niespodziewane, co przesyła nam Bóg w chwilach, w których sądzimy, że wszystko jest stracone, z pragnieniem poczucia tej magii bliżej, ona od wielu lat kolekcjonuje wróżki jak symbol zaczarowanego świata i pełni pokoju, więc jej fizyczna obecność pod płaszczem skrzydeł karze nam wierzyć w anioły, które są prawdziwe i żyją w nas i nas chronią. Może w którymś momencie także poczułeś jej obecność.

Dulce jest 100% marzycielką i czasami izoluje się od społeczeństwa, więc korzysta z samotności a tu znalazła inspiracje żeby wyrazić swoje uczucia za pośrednictwem obrazów i wierszy.

Zaczęła pisać w wieku 11 lat i od tego czasu chowała swoje zapiski. Zrozumiała, że także w obrazach może pokazać to, co czuje, wywołać emocje w ludziach i dać im trop lub nadzieje.

Inną formą wyrazu, którą kocha jest muzyka, w której znalazła inny idealny środek żeby przekazać swoje uczucia.

Wszystko, czego nie mówi ustnie pokazuje za pośrednictwem sztuki.

Dzisiaj wewnątrz tej książki Dulce chciała podzielić się z tobą wszystkimi swoimi uczuciami, ideałami, przemyśleniami i marzeniami.

Wewnątrz jej obrazów możesz poznać stan ducha, który nas zainspirował.

Również daje ci piosenki i wiersze słodko gorzkie lub gorzko słodkie, w których zawsze rządzi to słowo, które mówimy 4 literami, ale którego prawdziwy wyraz znajdujemy w każdym tworze, od kropli wody do olbrzymiego morza, to uczucie, którego świat jest spragniony „MIŁOŚĆ”

Korzystaj z tej książki i kochaj… Miłość zawsze cię uszczęśliwi.

Blanca Savińon

Confesiones - Wyznania

Hola, quiero contarte algo. Hoy me di cuenta de muchas cosas. Hoy después de tantos ańos, he abierto los ojos y he notado que no me gusta la forma en que vivimos. Me duele en el alma que haya hambre, guerras, pobreza, enfermedad, muerte. Me deja vacío el corazón saber que se nos ha olvidado de dónde venimos, que nos estamos matando unos a otros aun cuando somos hermanos, que hay unos que tienen demasiado y otros que no tienen nada; unos que darían todo por un minuto más de vida y otros que se suicidan; unos que se quejan de cosas estúpidas y gente en fase terminal con una sonrisa.

Hoy el mundo me puso a pensar por qué hoy cuentan más las cirugías estéticas, por qué la sociedad nos impone estereotipos de lo que aseguran es “la belleza”; nos venden revistas, masajes, cortes de pelo y el quirófano, por si de plano te quieres cambiar todo. Es muy triste cómo el ser humano se deja llevar por las cosas físicas, por las apariencias, por lo superficial, y pone a un lado lo más importante. Y sabes qué me pregunté hoy? Por qué no hay pastillas, ni cremas, ni masajes para ser mejor persona, para saber perdonar; por qué no hay una liposucción para sacar el rencor, el orgullo y el dolor que tiene todo el mundo; por qué no hay un implante de conciencia, de compasión, de perdón; por qué no hay una cirugía para cambiar tanta infidelidad por amor, tanto libertinaje, tanta confusión. Realmente me invadió la tristeza al abrir los ojos y ver en qué se ha convertido nuestro mundo.

Es tan fácil juzgar y tan difícil reconocer nuestros errores! Es tan fácil criticar y hablar de los demás y tan difícil aceptarnos y amarnos a nosotros mismos. Eso es triste, pero al final hay que luchar por nuestros sueńos sin importar lo que digan de ti. Yo sé que tú tienes una misión y una vida diferente de la mía; yo sé que tú como yo quieres amor, paz, quieres llenar ese vacío que a veces te hace dejar de luchar; sé que quieres que el mundo vuelva a tener sentido.

Yo quiero que le demos valor a la vida, a las pequeńas cosas que hacen grande nuestra estancia en esta tierra; quiero que una sonrisa nos ilumine el alma, quiero que un beso te lleve al cielo y de regreso, quiero que todos tengan un abrazo sincero, un te quiero, que le demos valor al amor verdadero, que trabajemos, que no nos demos por vencidos; que en donde haya maldad sembremos paz, que tú y yo poquito a poquito seamos mejores seres humanos, que no nos perdamos en el camino fácil de la vida, que disfrutemos y vivamos, pero conscientes de nuestros actos para ser realmente libres y aceptar que todos somos diferentes y que hasta tu peor enemigo es un ser único que también está en busca de la felicidad y el amor.

La vida siempre nos pondrá pruebas, y está prohibido renunciar; tenemos que levantarnos y seguir. Cuidado con las salidas fáciles y momentáneas como lo son las drogas, el alcohol o el sexo. Tantas cosas que traen consecuencias irreparables no sólo para uno mismo sino para todas las personas a nuestro alrededor. Hay que vivir con cuidado, con conciencia, con respeto a ti mismo y a los demás, con amor, y pensando también en las consecuencias. Ojalá que esto que les lees te ayude a llenar el vacío que tú, yo y todo el mundo alguna vez hemos sentido porque ya no hay valores, ya no hay límites, porque en vez de libertad hay libertinaje, porque al sexo lo ven como un juego, porque ya tenemos acceso a todo. Hay que reencontrar esa plenitud que hay en cada uno de nosotros y meditar qué es lo que realmente queremos. No qué esperan los demás, no qué quieren los demás, tú eres lo más importante. Pero no olvides que somos apenas una pequeńa parte del universo, que somos parte de una misma fuente de vida y que si yo te destruyo a ti, me estoy destruyendo a mí; y si tú me das amor, tu ser se va a sentir muy feliz. Gracias por leer esto y por darte tiempo de descubrir algo más de lo que hay en esta cabeza un poco loca pero con muchas ganas y toda la intención de que te sientas más feliz.

Dulce María

Witam, chce ci coś opowiedzieć. Dzisiaj zdałam sobie sprawę z wielu rzeczy. Dzisiaj po tylu latach otworzyłam oczy i zauważyłam, że nie podoba mi się sposób, w jaki żyjemy. Boli mnie w duszy, że istnieje głód, wojny, bieda, choroba, śmierć. Pozostawia mi pustkę w sercu wiedza, że zapomnieliśmy skąd pochodzimy, że zabijamy jednych po drugich nawet, kiedy jesteśmy braćmi, że są jedni, którzy mają zbyt dużo i inni, którzy nie mają nic; jedni, którzy daliby wszystko za minutę życia więcej i inni, którzy sami się zabijają; jedni, którzy narzekają na głupie rzeczy i ludzie, którzy w etapie końcowym się uśmiechają.

Dzisiaj świat skłania mnie do zastanowienia się, dlaczego dzisiaj liczymy bardziej na chirurgie plastyczną, dlaczego społeczeństwo narzuca nam stereotypy, o których zapewniają, że są „piękne”; sprzedają nam czasopisma, masaże, obcinanie włosów i sale operacyjną, zgodnie z planem chcesz zmienić wszystko. To bardzo smutne jak człowiek pozwala się prowadzić przez rzeczy fizyczne, przez pozory, przez to, co powierzchowne i odkłada na bok to, co najważniejsze. I wiesz, o co zapytałam dzisiaj? Dlaczego nie ma tabletek, ani kremów, ani masaży aby być lepszą osobą, aby umieć przebaczać; dlaczego nie ma liposukcji aby wyrwać żal, pychę i ból który ma cały świat. Dlaczego nie ma implantów sumienia, współczucia, przebaczenia; dlaczego nie ma chirurgii aby zmienić tyle niewierności w miłość, tyle rozpusty, tyle niepewności. Rzeczywiście dopadł mnie smutek po otwarciu oczu i zobaczeniu, w co zmienił się nasz świat.

Jest tak łatwo osądzić i tak trudno przyznać się do naszych błędów! Jest tak łatwo krytykować i mówić o innych i tak trudno zaakceptować i pokochać nasze różnice. To jest smutne, ale na koniec trzeba walczyć o nasze marzenia bez zważania na to, co mówią o tobie. Wiem, że masz misje i życie inne od mojego; wiem, że ty tak samo jak ja chcesz miłości, pokoju, chcesz wypełnić tą pustkę, która czasami zostaje po walce; wiem, że chcesz żeby świat znów miał sens.

Chce żebyście poznali wartość życia, małych rzeczy, które czynią wielkim nasz pobyt na tej ziemi; chce żeby jeden uśmiech oświecił nam dusze, chce żeby jeden pocałunek poniósł cię do nieba i z powrotem, chce żeby wszyscy mieli szczere uściski, jedno kocham cię, ukazało wartość prawdziwej miłości, żebyśmy pracowali, żeby inni nas nie pokonali; żebyśmy tam gdzie jest złośliwość rozsiewali spokój, żebyśmy ty i ja po trochu stawali się lepszymi ludźmi, żebyśmy nie zgubili się na prostej drodze przez życie, żebyśmy cieszyli się i żyli, ale skupili się na naszych czynach żeby być naprawdę wolnymi i zaakceptowali, że każdy jest inny i że nawet twój najgorszy wróg jest kimś kto także szuka szczęścia i miłości.

Życie zawsze poddaje nas próbą i nie wolno rezygnować; mamy się podnieść i iść dalej. Uważając na łatwe i chwilowe wyjścia, jakimi są narkotyki, alkohol i sex. Tak wiele rzeczy, które przynoszą nieodwracalne konsekwencje nie tylko dla nas, ale dla wszystkich ludzi wokół nas. Mamy żyć ostrożnie, ze świadomością, z szacunkiem do siebie samych i innych, z miłością, i także myśleniem o konsekwencjach. Oby to, co czytasz pomogło ci wypełnić pustkę, którą ty, ja i cały świat kolejny raz poczuliśmy, ponieważ już nie ma wartości, nie ma ograniczeń, ponieważ zamiast wolności mamy rozpustę, ponieważ sex traktują jak zabawę, ponieważ mamy już dostęp do wszystkiego. Mam nadzieje, że znajdziesz tą pełnie, którą każdy z nas ma w sobie i pomyślisz, co jest tym, czego naprawdę chcemy. Nie, czego oczekują inni, nie, czego chcą inni, ty jesteś najważniejszy. Ale nie zapominaj, że jesteśmy zaledwie malutką częścią wszechświata, że jesteśmy częścią źródła życia, i że jeśli ja niszczę ciebie, niszczę siebie; i jeśli ty dasz mi miłość poczujesz się bardzo szczęśliwy. Dziękuje za przeczytanie tego i za poświecenie czasu na odkrycie czegoś więcej z tego, co mam w tej troche szalonej głowie, ale z wieloma chęciami i wszelkim zamiarem żebyś poczuł się szczęśliwszy.

Dulce María

1. Confesiones nocturnas - Nocne wyznania

Le Pido a la Luna - Proszę Księżyc

No importa dónde estás ni lo que estés haciendo en este momento.
Lo que importa es que sepas que cada instante de mi vida he pensando en ti,
Que aun sin conocerte, cada paso en mi camino ha sido para llegar a ti,
Y cada mańana abro los ojos con la esperanza de encontrarte.
Tarde a temprano llegarás.
Y cada noche le pido a la Luna que te guíe por la vida, para que llegues pronto por mí.

No importa qué has vivido antes de mí,
Lo que importa es que, aun sin conocernos, el amor ya existe en mí,
Que mis lágrimas por fin llegarán a su objetivo,
Porque sólo con saber que existes, tú me haces vivir.

Y cada lágrima y cada golpe por fin tendrán sentido,
Porque volvería a recorrer el mismo camino si fuera para llegar a ti...

Nie ważne gdzie jesteś, ani co robisz w tym momencie.
Ważne jest, że wiesz, że w każdej chwili swojego życia myślę o tobie,
Że nawet bez poznania cię, każdy krok na mojej drodze prowadził do ciebie,
I każdego ranka otwieram oczy z nadzieją spotkania cię.
Wcześniej czy później przyjdziesz.
I każdej nocy proszę księżyc żeby prowadził cię przez życie, żebyś przyszedł do mnie szybko.

Nie ważne jak żyłeś przede mną,
Ważne jest, że nawet bez poznania się miłość już we mnie istniała,
Że moje łzy w końcu znalazły swój cel,
Ponieważ tylko z wiedzą, że istniejesz ty mogę żyć.

I każda łza i każde uderzenie w końcu miało sens,
Ponieważ przeszłabym z powrotem te same drogi, jeśli prowadziłyby do ciebie.


Con la Maleta Llena – Z Pełną Walizką

Dónde estás?
Me dejaste con la maleta llena y la sonrisa vacía,
Con la cara empapada en llanto y el corazón secándose en pedazos.

No es que quiera volver a ti,
Pero es verdad que nada es lo mismo sin ti.

Y aún no entiendo por qué te fuiste,
Tampoco entiendo por qué llegaste,
Tan sólo miro tu retrato con ganas de volver a tenerte a mi lado...

En dónde estás?
Me dejaste el alma confundida y la mirada perdida.
Vivo sonriendo día a día con tristeza contenida.

No es que quiera que vuelvas a mí,
Pero es verdad que no puedo sin ti.

Gdzie jesteś?
Zostawiłeś mnie z pełną walizką i pustym uśmiechem,
Z twarzą zamoczoną w płaczu i sercem wysuszonym w kawałkach.

Nie chce wrócić do ciebie,
Ale to prawda, że nic nie jest takie samo bez ciebie.

I jeszcze nie rozumiem, dlaczego odszedłeś,
Także nie rozumiem, dlaczego przyszedłeś,
Tak samo widzę twój portret z chęcią powrotu by mieć cię przy swoim boku…

Wiec gdzie jesteś?
Zostawiłeś mi zmieszaną dusze i zagubiony wzrok.
Żyje uśmiechnięta z dnia na dzień ze smutną treścią.

Nie chce żebyś do mnie wrócił,
Ale to prawda, że nie potrafię bez ciebie.


Un Mar de Gente – Morze Ludzi

Es increíble la soledad que puedes sentir de una mar de gente,
La vida llena de promesas sin cumplir, llena de sueńos rotos e ilusiones perdidas.

Algún día volví a creer, con una sonrisa aprendí a sońar, pero hoy no encuentro la magia...

Hoy no encuentro el motivo por el cual vivir,
Me siento tan pequeńa en un mundo tan grande y en tu mundo ya no soy nadie...

Es increíble cómo el amor vuela y no deja huella, sólo lágrimas que van tras de el,
Y me siento morir, me duele tanto el corazón y no hay manera de encontrarte...

Ven pronto, por favor.

Niesamowita jest samotność, którą możesz czuć w morzu ludzi,
Życie wypełnione obietnicami bez spełnienia, wypełnione połamanymi marzeniami, zgubnymi złudzeniami.

Któregoś dnia uwierzyłam, z uśmiechem nauczyłam się marzyć, ale dzisiaj nie znajduje magii...

Dzisiaj nie znajduje powodu, dla którego żyje,
Czuje się taka malutka w świecie tak wielkim i w twoim świecie nie jestem już nikim...

To niesamowite jak miłość nagle znika i nie pozostawia śladu, tylko łzy, które mam po niej,
I czuje, że umieram, boli mnie tak bardzo serce i nie ma sposobu żeby cię odnaleźć...

Przyjdź szybko, proszę.


Buscando la Paz – Szukam Spokoju

Hoy no he encontrado la forma de estar en paz,
Hoy no sé si dormir o parar;

Intento ser parte de la sociedad
Para ejercer mi libertad,
Y me siento diluida en una misma mentira,
En el vacío que te deja ser una persona más.

Sé tú misma, busca tu misterio,
Impone ante la vida, marca tus ideas y nunca te rindas.

No quieras ser igual a lo que parece normal,
No te engańes, sé distinta, no te limites más.

Hoy no he encontrado la felicidad.

La busco en los huecos de los que piden tranquilidad
Y sólo encuentro decepción,
Intento ser parte de una misma idea,
La misma que día con día nos lleve a la ruina.

Dzisiaj nie znalazłam sposobu na bycie spokojną,
Dzisiaj nie wiem czy zasypiać czy przestać;

Staram się być częścią społeczeństwa,
Żeby zajmować się swoją wolnością,
I czuje się rozpuszczona w takim samy kłamstwie,
W pustce, która pozostawia ci bycie jeszcze jedną osobą.

Ty tak samo, szukaj swojej tajemnicy,
Nakazuj życiu, wyznaczaj swoje idee i nigdy się nie poddawaj.

Nie chcesz być taki sam, co wydaje się normalne,
Nie oszukuj się, jesteś inny, nie ograniczaj się więcej.

Dzisiaj nie znalazłam szczęścia.

Szukałam go w pustych miejscach, w których żądali spokoju
I znalazłam tylko rozczarowanie,
Staram się być częścią tej samej idei,
Tej samej, która z dnia na dzień doprowadza nas do ruiny.

Una Caja del Tiempo – Skrzynia Czasu
Quisiera tener una caja del tiempo
Donde todos los momentos fueran eternos y no etéreos.

Quisiera que los momentos mágicos no se fueran jámas.
Será que la magia siempre tiene un final?

Quiero entender por qué será que en la vida nada permanece igual.
Por qué te vas? Por qué me voy?
Será que algún día te volveré a encontrar?

Quisiera encontrar el remedio perfecto para no extrańar,
Saber que la vida te da momentos inolvidables para guardar.

Quisiera que esos momentos no se fueran jamás
O poder regresar el tiempo para volver a empezar.

Quiero entender por qué será que en la vida nada permanece igual...

Chciałabym mieć skrzynie czasu
Gdzie wszystkie chwile byłyby wieczne i nie eteryczne.

Chciałabym żeby magiczne momenty nigdy więcej nie odchodziły.
Czy magia zawsze musi się kończyć?

Chce zrozumieć, dlaczego jest tak, że w życiu nic nie pozostaje takie samo.
Dlaczego ty odchodzisz? Dlaczego ja odchodzę?
Czy któregoś dnia cię znajdę?

Chciałabym znaleźć idealny sposób żeby nie tęsknić,
Wiedzieć, że życie daje ci chwile niezapomniane żeby przetrzymać.

Chciałabym żeby te chwile nigdy więcej nie odchodziły
Lub mogła zawrócić czas żeby znów je rozpocząć.

Chce zrozumieć, dlaczego jest tak, że w życiu nic nie pozostaje takie samo...

Pobre Luna – Biedny Księżyc

Por qué tan sola?
Blanca y luminosa, mágica y hermosa.
Por qué tan sola?
Diamante de la oscuridad, valiente como ninguna,
En medio de todo, brillando entre la nada,
Alumbras con tu luz, hipnotizas con tu hermosura;
Eres mística como la noche, y sin ti no hay noche;
Eres tan peueńa y significas tanto
Y tú tan sola
Rodeada de estrellas que no te dicen nada,
Pobre Luna, qué pensarás en las noches.
Lloras por aguel astro que un mal día te abandonó,
Y recorres el mundo, la noche entera, y no logran coincidir.
Cuando es de día él no te ve,
Y cuando empieza a obscurecer,
Que por fin vas a encontrarte con él,
Llegas tú y él ya se fue.
Así es el destino... dulce y cruel.
Pobre Luna,
Aquel seńor que nos cumbre todo el día
No ha alcanzado a conocer tu mística belleza,
Tu magia encantadora, tu misterio que hipnotiza;
Está ocupado en otras cosas
Mientras tú lo observas día y noche.
Pero ya no llores, Luna mía,
Ojalá mis palabras alcancen a escucharse en tu corteza blanca,
Porque yo sé que llegará el día en que el Sol por fin te vea
Y se paralice ante tu belleza y tu entereza, y la noche se alargue
Porque el Sol está ocupado viendo a su incondicional enamorada,
Que siempre ha estado sola alumbrando al mundo.
Y es de admirarse que con tanto dolor,
Su luz no haya dejado de brillar en ningún momento,
Y con cada lágrima que derrama se hace más hermosa cada día.

Dlaczego taki samotny?
Biały i jasny, magiczny i piękny.
Dlaczego taki samotny?
Diament w ciemności, odważny jak żaden inny,
W środku wszystkiego, lśnisz pomiędzy nicością,
Oświetlasz swoim światłem, hipnotyzujesz swoim pięknem;
Jesteś mistyczny jak noc i bez ciebie nie ma nocy;
Jesteś taki malutki i znaczysz tak wiele
I ty taki samotny
Otoczony przez gwiazdy, które nic ci nie mówią,
Biedny księżyc, co pomyślisz w nocy.
Płaczesz przez tamtą gwiazdę, która w zły dzień cię opuściła,
I przebiegasz świat, zaczyna się noc i nie zdołacie się spotkać.
Kiedy jest dzień on cię nie widzi
I kiedy zaczyna się ściemniać,
Kiedy w końcu spotkasz się z nim,
Przychodzisz a on już odszedł.
Takie jest przeznaczenie… słodkie i okrutne.
Biedny księżyc,
Tamten pan, który jest na szczycie każdego dnia
Nie zdobył twojej mistycznej urody,
Twojej czarodziejskiej magii, twojej tajemnicy, która hipnotyzuje;
Jest zajęty innymi rzeczami
W czasie, których ty go obserwujesz dniem i nocą.
Ale już nie płacz mój księżycu,
Oby moje słowa wystarczyły do wsłuchania się w twoją białą skorupę,
Ponieważ wiem, że przyjdzie dzień, w którym słońce w końcu cię zobaczy
I sparaliżuje się wobec twojej urody i twojej całkowitości i noc się przedłuży,
Ponieważ słońce będzie zajęte oglądaniem twojej bezwarunkowej miłości,
Która zawsze była samotna oświetlając świat
I zdziwi się, że z tak wielki bólem
Twoje światło nie przestało świecić w żadnym momencie,
I z każdą uronioną łzą, robi się piękniejsze każdego dnia.


Qué Pasa Hoy – Co Dzieje się Dzisiaj

Qué pasa hoy, ya no soy la misma de ayer,
Ha cambiado mi cuerpo, ha cambiado mi carácter,
La vida misma no es igual.
Qué pasa hoy, ya no sufro por las mismas cosas.
Hoy la vida es más difícil;
Han cambiado mis sueńos, pero sigo siendo yo.
Será que estoy creciendo, pero tengo que aguantar.
Será que estoy naciendo a una vida más real.
Cómo duele crecer, cúantos cambios pasaré.
La vida es la misma, pero qué extrańa es para mí.
Nadie entiende mis ideas y mis planes salen mal.
Cómo duele crecer, cúantas cosas dejaré.
Y me encierro en mi cuarto preguntándome
Si algún entenderán que soy más
Que una adolescente, que no sabe lo que quiere.
Qué pasa hoy con mis amigos, no me buscan.
Me dan ganas de gritar, liberarme para crecer más.
No es eso lo que quieren?
Será que estoy creciendo. Pero creo que esto es normal.
Será que mis esfuerzos se recompensarán y todo pasará.

Co dzieje się dzisiaj, już nie jestem taka sama jak wczoraj,
Zmieniło się moje ciało, zmienił się mój charakter,
Życie to samo nie jest jednakowe.
Co dzieje się dzisiaj, już nie doświadczam tych samych rzeczy.
Dzisiaj życie jest trudniejsze;
Zmieniły się moje marzenia, ale nadal jestem sobą.
Rosnę, ale musze wytrzymać.
Rodzę się w prawdziwszym życiu.
Jak boli rosnąć, ile rzeczy zniosę.
Życie jest takie samo, ale jakie dziwne dla mnie.
Nikt nie rozumie moich idei i moje plany wychodzą źle.
Jak boli rosnąć, ile rzeczy zostawię.
I zamykam się w swoim pokoju pytając się siebie
Czy ktokolwiek zrozumie, że jestem kimś więcej
Niż nastolatkiem, który nie wie, czego chce.
Co dzieje się dzisiaj z moimi przyjaciółmi, nie szukają mnie.
Chce przez nich krzyczeć, uwolnić się żeby urosnąć bardziej.
To nie jest to, czego chcą?
Rosnę. Ale sądzę, że to jest normalne.
Moje wysiłki się zrekompensują i wszystko minie.


Confesión I - Wyznanie I

Por qué la vida nos arrebata lo que más queremos. Tengo miedo, no quiero dejar ir lo que es parte de mi, y en cada parte del mundo alguien gana algo y otro pierde algo, alguien nace y alguien muere, algo empieza y algo termina en el mismo instante. Así es la vida, así de injusta, así de realista, pero siempre trae sorpresas y nunca sabrás qué te espera en la última puerta.

Dlaczego życie wyrywa nam to czego najbardziej pragniemy. Boje się, nie chce pozwolić odejść temu, co jest częścią mnie. I w każdej części świata ktoś wygrywa i ktoś przegrywa, ktoś się rodzi i ktoś umiera, coś się zaczyna i coś się kończy w tym samym momencie. Takie jest życie, takie niesprawiedliwe, takie realistyczne, ale zawsze przynosi niespodzianki i nigdy nie będziesz wiedział, co czeka cię za ostatnimi drzwiami.

Confesión II – Wyznanie II

Esto lo escribí una madrugada en una gira, regresando de un concierto. En el cuarto había unos cubos con letras para armar palabras. De pronto empecé a buscar palabras, empecé a armarlas, y esto fue lo que salió: Love is screaming you never stop dreaming. Y me sorprendió mucho. Hay que saber leer los mensajes y las seńales que nos manda el universo. Esa misma noche empecé a hacer el libro y a juntar todo lo que había escrito, por eso fue algo muy importante. Nada es casualidad.

Napisałam to w pewien poranek na tournee, wracając z koncertu. W pokoju miałam sześciany z literami żeby składać słowa. Szybko zaczęłam szukać słów, zaczęłam układać, i oto, co wyszło: Miłość krzyczy nigdy nie przestawaj marzyć. Zdziwiło mnie to bardzo. Trzeba umieć czytać wiadomości i sygnały, które przesyła nam wszechświat. Tej samej nocy zaczęłam tworzyć książkę i zbierać wszystko, co napisałam, dlatego to było coś bardzo ważnego. Nic nie jest przypadkowe.

Sola en la Batalla – Samotna w Walce

Aqui estoy entre paredes y cristales que no me escuchan y nada pueden hacer por mí, sin un abrazo ni una caricia, ni siquiera una sonrisa que me diga que todo va a estar bien. Grito, pero nadie me escucha. Estoy cansada de luchar. Mi alma está cansada, está ahogada en un llanto que no parece ver el final. Tengo tantas ilusiones hechas trizas, tantos sueńos enterrados en la arena de mis mejores días contigo y mis peores pesadillas a tu lado. He aprendido a seguir sola, con la espada en alto para estar en la batalla, y no darme por vencida ni aun vencida, como lo estoy ahora. Ya no sé qué hacer. Al parecer te entregué mi corazón y lo tiraste a la basura. Hoy no he logrado recuperarlo de entre tanta malicia y tanta mentira, está perdido esperando que algún día lo encuentren aún con vida.

Jestem tu pomiędzy ścianami i szybami, które mnie nie słuchają i nie mogą nic dla mnie zrobić. Bez uścisku ani pieszczoty, ani uśmiechu, który powie mi, że wszystko będzie dobrze. Krzyczę, ale nikt mnie nie słyszy. Jestem zmęczona walką. Moja dusza jest zmęczona, utopiona w płaczu, który wydaje się nie mieć końca. Mam tyle złudzeń rozpadających się na kawałki, tyle marzeń zakopanych w piasku moich najlepszych dni z tobą i moich najgorszych koszmarów przy twoim boku. Nauczyłam się iść sama, z mieczem wysoko, żeby pozostać w walce i nie dać się zwyciężyć, ani nawet zwyciężać, tak jak teraz. Już nie wiem, co robić. Zdaje się, że poświęciłeś moje serce i wyrzuciłeś je do śmieci. Dzisiaj nie zdołałam go odzyskać pomiędzy tyloma złośliwościami i tyloma kłamstwami, jest zgubione czekaniem, że któregoś dnia znajdę je jeszcze żywe.

Se Me Ha Congelado el Alma – Zamroziła Mi Dusze

Esta noche se me ha congelado el alma. Cuando creí que todo estaba en calma, una llama se encendió en mi pecho, diciendo a gritos que no te has ido. Mi corazón tiene tanto tiempo pidiendo auxilio. Y después de tantos intentos, hoy sentí cómo mi corazón palpitaba tristemente llorando tu nombre, cómo se hacía pedazos, y se derramaba mi sangre lentamente, helando mi cuerpo, dejando todo muerto, con el terrible miedo de amar nuevamente y con la impotencia de no poder arrancar este amor que sólo me trae llanto. En este corazón que está en pedazos, sólo quedan residuos de ternura, espinas de amor, algunas llamas que aún conservan la pasión reprimida. Y todos mis latidos buscan aun alivio y ya no se encuentran contigo, y mis lágrimas hacen un río de agua envenenada que ya no me lleva hacia ti. Todos mis lágrimas se van con el agua y es un dolor tan fuerte, que me mata lentamente y nadie está consciente. Es encontrarte sin buscarte, es perderte a diario sin tenerte, es amarte sin quererte, es buscarme y encontrarte y entender que aunque la noche está muy triste, la Luna no me miente. Me sigue mirando fijamente, demostrando que cumple su palabra y que el ayer no fue mentira; es la magia de sentir sin saber, de entender que somos uno y a la mitad jamás estaremos bien; es levantar la frente y seguir con el corazón lleno de heridas, porque sé que las cosas pasan por alguna razón, porque aunque te derrumbes, serás capaz de repararte con la luz de tu alma, con la magia y la fe que te mantienen con vida cada día, aunque todo se nuble y hasta la esperanza dude.

Ta noc zamroziła mi dusze. Kiedy sadziłam że wszystko było spokojne, płomień zapalił się w mojej piersi, krzyczał, że nie odszedłeś. Moje serce ma tyle czasu, prosi o pomoc. I po tylu próbach, dzisiaj poczułam jak moje serce zabiło smutno wypłakując twoje imię, jak rozpada się na kawałki, rozlewa wolno moją krew, mrozi moje ciało, zostawia wszystko martwe, z okropnym strachem ponownego zakochania się i z bezsilnością niemocy wyrwania tej miłości, która przynosi mi tylko płacz. W tym sercu, które jest w kawałkach, zostają tylko odpadki czułości, ciernie miłości, jakieś nazwy, które jeszcze zachowują tłumioną namiętność. I wszystkie moje uderzenia szukają ukojenia, i już nie spotykają się z tobą i moje łzy zamieniają się w rzekę zatrutej wody, która już nie prowadzi do ciebie. Wszystkie moje łzy odchodzą z wodą i to tak wielki ból, że zabija mnie powoli i nikt nie jest tego świadom. Spotykać cię bez szukania cię, gubić cię codziennie, chociaż cię nie posiadam, kochać cię bez pragnienia cię, szukać siebie i spotykać ciebie i zrozumieć, że chociaż noc jest bardzo smutna księżyc mnie nie okłamuję. Patrzy na mnie intensywnie, udowadnia, że dotrzymuje słowa i że wczoraj nie było kłamstwem; to magia doznawania bez wiedzy, zrozumienia, że jesteśmy jednością i w połowie nigdy nie będzie dobrze; to podnoszenie czoła i podążanie z sercem wypełnionym ranami, ponieważ wiem, że rzeczy dzieją się z jakiegoś powodu, ponieważ chociaż cię opuści, będziesz zdolny się naprawić ze światłem swojej duszy, z magią i wiarą, które utrzymują cię przy życiu każdego dnia, chociaż wszystko się zachmurzy i nawet nadzieja zwątpi.

2. Reflexiones íntimas – Intymne refleksje

Tengo que Abrir los Ojos – Powinnam Otworzyć Oczy

Me siento terriblemente sola, hacia donde voltee no queda nada.
Di todo lo que podía dar y aun así no fue suficiente.
No aguanto ya tanto dolor.
Tengo que abrir los ojos y ver que la gente no es como yo creía.
Que el amor no es como lo pintan.
El amor duele más que una bala en el corazón.
El amor tiene un juego que a veces termina en traición...
Pero hay veces que vale la pena vivir por una pasión.

Czuje się okropnie samotna, dookoła miejsc, w których się obracam nie zostało nikogo.
Dałam wszystko, co mogłam dać i nawet to nie było wystarczające.
Nie wytrzymuje już takiego bólu.
Powinnam otworzyć oczy i zobaczyć, że ludzie nie są tacy jak sądziłam.
Że miłość nie jest taka jak ją malują.
Miłość boli bardziej niż kula w sercu.
Miłość ma zabawę, kiedy czasami kończy się zdradą…
Ale czasami jest warte cierpienia, żyć dla namiętności.

Eterno - Wieczny

Lo superfluo no es eterno.
Lo banal tiene un final.
Lo material no tiene fundamento.
No todo lo que parece verdad es real.

Detrás de una sonrisa puede haber un puńal.
Detrás de un supuesto amigo, puede estar tu peor enemigo.
Las apariencias engańan, hay que estar alerta
Y saber mirar más allá de lo que tus ojos pueden ver...

Co zbyteczne nie jest wieczne.
Co banalne ma koniec.
Co materialne nie ma podstawy.
Nie wszystko co wydaje się prawdą jest prawdziwe.

Za uśmiechem może znajdować się sztylet.
Za domniemanym przyjacielem może być twój najgorszy wróg.
Pozory mylą, masz być czujny
I umieć dojrzeć zaświaty, które twoje oczy mogą widzieć...

Por Qué? – Dlaczego?

Si el Sol es para todos, por qué los humanos se empeńan en hacer diferencias.
La lluvia nos moja a todos y la Luna ilumina la noche todos los días.
Será que la naturaleza no tiene malicia, no compite, no tienen nada que perder ni ganar?
Simplemente, comparte su belleza y su magia con quien sea capaz de valorarla
Y apreciar las cosas simples de la vida, que son siempre las más importantes.

Jeśli słońce jest dla wszystkich, dlaczego ludzie upierają się w robieniu różnic.
Deszcz moczy nas wszystkich, a księżyc oświetla noc każdego dnia.
Natura nie jest zjadliwa, nie rywalizuje, nie ma nic do stracenia ani wygrania?
Zwyczajnie dzieli się swoim pięknem i swoją magią z tym, kto jest zdolny ją docenić
I dostrzec proste rzeczy w życiu, które są zawsze najważniejsze.

Arriésgate! - Zaryzykuj!

Gran pregunta: Por que olvidamos? Seguramente, te has preguntado, cómo pude olvidar a alguien tan importante? O cómo pudo olvidar lo que vivimos? En fin, yo no creo en el olvido. El olvido es matar tus memorias, es borrar tu historia, los antecedentes de tu yo actual. Por eso me cuesta trabajo entender por qué la gente se va y por qué las cosas terminan o cambian. Lo cierto es que creo firmemente en que siempre queda algo y siempre se llevan algo. Para algunos es más fácil desprenderse de las cosas o personas, a otros les cuesta más trabajo. Pero yo te puedo asegurar que nadie te ha olvidado, que estás en la memoria de muchísimas personas. Aunque la vida siga, aunque el mundo gire y no se detenga, las huellas que las personas han dejado en ti nunca se irán, porque te enseńaron algo. Y las huellas que tú dejes en las personas, procura que sean positivas para que, aunque sea muy dentro de ellas, tengan una buena historia… Aunque creo que el olvido al 100% no existe, creo que los humanos guardamos muchas cosas importantes en la caja de nuestra alma para que no nos lastimen, para que no nos descubran, para que no nos duela o para no enfrentar… Yo quiero compartir contigo todas las veces que me he sentido olvidada. Pero lo que hoy vale la pena es que me di cuenta que nadie, ningún ser humano, puede olvidar su historia, y que no vale la pena tratar de olvidar. Al contrario, hay que aprender y agradece a la vida por vivir, por llorar, por sentir, por reír, por compartir, por caer, y por levantarnos, y vivir intensamente… Eso es lo que vale la pena, arriesgarte y ser tú mismo sin preocuparte si serás recordado o no, tener la certeza de que siempre diste lo mejor de ti, de que te entregaste al máximo… Recuerda: cada corazón es una mapa, nadie puede ocupar tu lugar, porque es sólo tuyo y siempre habrá alguien que te va a recordar.

Ważne pytanie: Dlaczego zapominamy? Zapewne zapytałeś się, jak mogłam zapomnieć kogoś tak ważnego? Albo jak mógł zapomnieć to, że żyjemy? Na koniec nie wierze w zapomnienie. Zapominanie jest zabijaniem twoich wspomnień, jest wymazaniem twojej historii, poprzedzającymi twoje aktualne ja. Dlatego wiele pracy kosztuje mnie zrozumienie, dlaczego ludzie odchodzą i dlaczego rzeczy się kończą lub zmieniają. Prawdą jest, że wierze mocno, że zawsze coś zostaje i zawsze coś zabierają. Dla niektórych jest łatwiej oderwać się od rzeczy lub ludzi, innych kosztuje to więcej pracy. Ale mogę cię zapewnić, że nikt cię nie zapomniał, że będziesz w pamięci wielu ludzi. Chociaż życie pójdzie dalej, chociaż świat będzie się kręcić i nie zatrzyma się, ślady, które zostawili w tobie ludzie nigdy nie odejdą, ponieważ nauczyły cię czegoś. I ślady, które ty zostawiłeś w ludziach, starają się być pozytywne, ponieważ, chociaż są w ich wnętrzu, mają dobrą historie… Chociaż wierze, że zapomnienie w 100% nie istnieje, wierze że ludzie zachowują rzeczy najważniejsze w skrzyni naszej duszy przez co nam nie szkodzą, przez co nam się nie ujawniają, przez co nas nie ranią lub sprzeciwiają się. Chce podzielić się z tobą wszystkimi razami, kiedy czułam się zapomniana. Ale to, co dzisiaj jest warte bólu to to, że dostałam odpowiedź, że nikt, żaden człowiek, nie może zapomnieć swojej historii i że nie jest warte bólu traktowanie o zapominaniu. Przeciwnie powinniśmy nauczyć się i być wdzięcznym w życiu za życie, za płacz, za odczuwanie, za uśmiech, za dzielenie się, za upadanie i za podnoszenie się i żyć intensywnie… To właśnie jest warte bólu, ryzykowanie i bycie takim samym bez zamartwiania się czy będziesz zapamiętany czy nie, mieć pewność, że zawsze dawałeś z siebie to, co najlepsze, poświęcałeś się w całości… Odpowiedź: każde serce jest mapą, nikt nie może zajmować twojego miejsca, ponieważ jest tylko twoje i zawsze będzie ktoś, kto cię zapamięta.


Los Espejos - Lustra

El amor en ocasiones es un espejismo.
Ves un reflejo en la persona que amas
Con la esperanza de que sea igual a ti,
Entonces tu mente vuela y hace una ilusión,
Una historia de lo que tú quisieras que fuera esa persona,
Y crees ser feliz, pero en realidad estás viendo un espejismo,
Estás viviendo en una historia, una fantasía que tú creaste,
Y no quieres despertar y ver la realidad,
Cuando el verdadero amor es amar intensamente en un sueńo
Pero con los ojos abiertos, aceptando a las personas con su defectos y virtudes, Enamorarte de cada detalle,
Que el amor sea y tu realidad sea el amor...

Miłość czasami jest złudzeniem.
Widzisz odbicie osoby, którą kochasz,
Z nadzieją, że jest taka sama jak ty,
Wtedy twój umysł lata i tworzy iluzje,
Historie, w której chcesz, aby była tą osobą
I sądzisz, że jesteś szczęśliwy, ale w rzeczywistości widzisz złudzenie,
Żyjesz w historii, fantazji, którą stworzyłeś
I nie chcesz się obudzić i zobaczyć rzeczywistości,
Kiedy prawdziwa miłość jest kochaniem w śnie,
Ale z otwartymi oczyma, akceptowaniem osób z ich wadami i zaletami,
Zakochanie się w każdym szczególe,
Który jest miłością i twoja rzeczywistość jest miłością…

Historias de Amor en la Cabeza – Miłosne Historie w Głowie

Para qué nos hacemos historias de amor en la cabeza? Por qué necesitamos algo de qué agarramos y creer fielmente? Si nos tenemos a nosotras mismas. No eres tú suficiente para sentirte segura y saber que hay alguien que nunca te va abandonar? Porque en los momentos más tristes hay alguien que llora contigo, sufre porque tú sufres, te entiende perfectamente bien cuando te enojas, comprende que en el fondo de tu enojo hay dolor y no te deja nunca sola. Porque en los momentos más felices brinca, baila, sonríe y sueńa contigo. Y en los momentos más difíciles, cuando sientes que el mundo está en tu contra, sabes que ese alguien va a saltar para defenderte y nadie te hará dańo. Ese alguien nunca te va a dejar sola, ese alguien te ama, llegó contigo y se irá contigo, ese alguien eres tú...

Dlaczego tworzymy w głowie miłosne historie? Dlaczego potrzebujemy czegoś, czego się chwytamy i lojalnie wierzymy? Jeśli mamy siebie samych. Nie jesteś sobą wystarczająco żeby czuć się pewnym i wiedzieć, że masz kogoś, kto nigdy cię nie opuści? Ponieważ w momentach najsmutniejszych masz kogoś, kto płacze z tobą, cierpi, bo ty cierpisz, rozumie cię doskonale, kiedy się złościsz, rozumie, że w głębi twojej złości jest ból i nigdy nie zostawia cię samej. Ponieważ w momentach najszczęśliwszych skacze, tańczy, śmieje się i marzy z tobą. I w momentach najtrudniejszych, kiedy czujesz, że świat jest przeciwko tobie, wiesz, że ten ktoś wyrwie się żeby cię obronić i nikt cię nie skrzywdzi. Ten ktoś nigdy nie zostawi cię samej, ten ktoś cię kocha, przyszedł z tobą i odejdzie z tobą, tym kimś jesteś ty…

La Vida – Życie

La vida, como buena alma femenina, es complicada, sin razones, con reproches, sin soluciones, con temores; es valiente, determinante, pero vulnerable. La vida es bella, es frágil, pero nunca débil; es fuerte mas no insensible. La vida sigue su camino, pero nunca olvida. Te cierra muchas puertas, pero te enseńa muchos caminos. La vida te da muchos golpes, pero sabe cuándo parar. La vida tiene muchos deseos, pero no confunde el placer con el amor. La vida no te hará promesas que no podrá cumplir, pero te dará esperanzas para que luches por tu sueńo. La vida te pone obstáculos para que te detengas a observar el horizonte en los momentos más difíciles. La vida es amarga, pero tiene momentos de dulzura. La vida es salvaje, pero jámas ataca a los suyos. La vida está para vivirla, no para juzgarla. La vida es ella misma, no pretende ser diferente, depende de ti cómo quieras verla, saborearla y vivirla.

Życie tak jak dobra kobieca dusza jest skomplikowane, bez powodów, z wymówkami, bez rozwiązań, z obawami; jest waleczne, zdecydowane, ale wrażliwe. Życie jest piękne, delikatne, ale nigdy słabe; jest bardziej silne niż nieczułe. Życie idzie swoją drogą, ale nigdy nie zapomina. Zamyka ci wiele drzwi, ale pokazuje ci wiele dróg. Życie zadaje ci wiele ciosów, ale wie, kiedy przestać. Życie ma wiele życzeń, ale nie myli przyjemności z miłością. Życie nie złoży ci obietnic, których nie będzie mogło spełnić, ale da ci nadzieje żebyś walczył o swoje marzenie. Życie kładzie ci przeszkody żebyś nie przestawał obserwować horyzontu w najtrudniejszych momentach. Życie jest gorzkie, ale ma chwile słodyczy. Życie jest brutalne, ale nigdy nie atakuje swoich. Życie jest po to żeby je przeżyć, nie żeby je osądzać. Życie jest takie samo, nie stara się być inne, zależy od ciebie jak chcesz je widzieć, delektować się nim i je przeżyć.

Mantener la Magia – Zatrzymywać Magie

A veces las cosas no salen como tú quieres o como tú esperabas. A veces lo más importante es el camino que recorres y el esfuerzo que haces para llegar a tu objetivo. Muchas veces ganar es disfrutar tu pasión y tu dedicación hacia tu objetivo. Puedes llegar sin esfuerzo alguno y ganar perdiendo todo el proceso de ilusión, sacrificio, trabajo, esfuerzo, pasión, devoción, dedicación. Creo que siempre puedes ser un ganador, depende de tu fuerza interior mantener la llama de la magia en tu corazón.

Czasami rzeczy nie wychodzą tak jak tego oczekujesz. Czasami tym, co najważniejsze jest droga, którą przechodzisz i wysiłek, który wykonujesz, aby dojść do celu. Wiele razy zwycięstwo jest korzystaniem z twojej pasji i twojego poświecenia, abyś do niego doszedł. Możesz podążać bez żadnego wysiłku i zwyciężając gubisz cały proces iluzji, poświęcenia, pracy, wysiłku, pasji, pobożności, oddania. Sądzę, że zawsze możesz być zwycięzcą, to zależy od twojego wewnętrznego wysiłku zatrzymującego płomień magii w twoim sercu.

Disfraces y Antifaces – Przebrania i Maski

En este mundo de disfraces y antifaces, lo más puro se vuelve confuso y se nos hace difícil distinguir lo real de lo trivial, lo banal de esencial. A veces un enojo es más honesto que una sonrisa disfrazada de mentira, una palabra dura es más sincera que una caricia ficticia que se disuelve en la rutina de la vida. A veces no valoramos la honestidad de las personas que aún conservan la verdad, nos dejamos llevar por lo que dicen los demás, se nos hace más fácil creer en la gente con disfraz. Y al final, cuando ya nadie tenga disfraz, cuando sólo queden tus ganas de amar, tal vez te encuentres solo reposando los días de tu vida en que encontraste el amor y lo dejaste pasar, en que encontraste lealtad y no la supiste valorar, porque era más sencillo flotar que arriesgarte de verdad que entregarte hasta el final. No te dejes engańar, observa muy bien después de mirar.

Na tym świecie przebrań i masek, to, co nieskazitelne odwraca się niepewnie i sprawia nam trudności rozróżnienie prawdy od tego, co trywialne, tego, co banalne od tego, co istotne. Czasami złość jest uczciwsza niż kłamstwo przebrane za uśmiech, twarde słowo jest szczersze niż fikcyjna czułość, która rozpuszcza się w życiowej rutynie. Czasami nie oceniamy uczciwości osób, które jeszcze zachowują prawdę, zostajemy prowadzeni prze to, co mówią inni, jesteśmy szczęśliwsi wierząc w ludzi w przebraniach. I na końcu, kiedy już nikt nie będzie miał przebrania, kiedy tylko zostaną twoje chęci kochania, może znajdziesz tylko opierające się dni z twojego życia, w których znalazłeś miłość i pozwoliłeś jej minąć, w których znalazłeś lojalność i nie wiedziałeś o jej cenie, ponieważ było prościej płynąć, kiedy ryzykowałeś prawdą, która poświęciła się tobie aż do końca. Nie zostaniesz oszukany, bardzo dobrze obserwuj, a później oglądaj.

De dónde Vienen las Lágrimas? - Skąd Pochodzą Łzy?

No sé de dónde vienen las lágrimas. Materialmente pensaríamos: Son simples gotas de agua que tenemos en el cuerpo? No, vienen del alma, del dolor que siente tu alma y tu corazón cuando tu amor se cansa de esperar, cuando tu alma llora por dentro y hace un mar inmenso que sale por su reflejo, por los ojos, que son el espejo del alma. Ayúdame a aguantar tanto dolor, tanta mentira, tanta desilusión, tantos sueńos rotos, ilusiones pisoteadas, amores frustrados, caricias perdidas, miradas vacías, abrazos con cuchillos que duelen. Y cada te quiero entra como una espada atravesando mi corazón. Y sangrando por dentro y por fuera, debo tener una sonrisa materializando la falsa alegría. Porque pocas cosas te hacen sonreír con el alma vacía.

Nie wiem skąd pochodzą łzy. Po prostu myślimy: Są zwyczajnymi kroplami wody, które mamy w ciele? Nie, pochodzą z duszy, z bólu, który czuje twoja dusza i twoje serce, kiedy twoja miłość zmęczyła się czekaniem, kiedy twoja dusza płacze w środku i tworzy olbrzymie morze, które ukazuje się w odbiciu, w oczach, które są zwierciadłem duszy. Pomaga mi znieść tyle bólu, tyle kłamstwa, tyle rozczarowania, tyle zniszczonych marzeń, zadeptanych złudzeń, zawiedzionych miłości, utraconych pieszczot, pustych spojrzeń, objęć z ostrzami sprawiającymi ból. I każdy chce wejść jak szpada przebijająca moje serce. I krwawię od środka i na zewnątrz, musze mieć uśmiech urzeczywistniający fałszywą radość. Ponieważ małe rzeczy czynią cię szczęśliwym z pustą duszą.

Pedacitos de Estrellas – Kawałeczki Gwiazd

A veces, cuando estamos muy tristes, nuestros sueńos caen al suelo como pedacitos de estrellas que poco a poco se apagan, nuestro corazón llora en silencio para no hacer ruido. Los ojos del corazón ven mas allá de lo que la vista nos permite. Y cuando las lágrimas caen, hiela todo el cuerpo y el corazón de tanto amar se convierte en hielo para no sufrir más, para ya no llorar... Pero qué equivocado está, al final habrá alguien para encender la llama de tu alma, que derrita el hielo que el dolor formó en tu interior. Y si volteas al cielo, te darás cuenta que quedan millones de estrellas y cada una es un sueńo por cumplir. Aunque algunas se apaguen, habrá muchas que apenas empiezan a brillar. Y también te darás cuenta que hay estrellas que brillan, pero su luz no es más que un eco, un espejismo de lo que algún día fue su verdadera luz, pero ahora ya no existen. Tú decides en qué creer, sólo no abandones tus sueńos porque son la única puerta hacia la eternidad.

Czasami, kiedy jesteśmy bardzo smutni, nasze marzenia spadają na ziemie jak kawałeczki gwiazd, które powoli gasną, nasze serce płacze w ciszy żeby nie robić hałasu. Oczy serca widzą w zaświatach to, czego nasz wzrok nie pozwala. I kiedy łzy spadają, zamrażają całe ciało i serce z tak wielką miłością zmienia się w lód żeby już więcej nie cierpieć, żeby już nie płakać… Ale myli się, na końcu znajdziesz kogoś zapalającego płomień twojej duszy, kto roztopi lód, który ból utworzył w twoim wnętrzu. I jeśli odwrócisz się do nieba zdasz sobie sprawę, że zostały miliony gwiazd i każda jedna jest marzeniem do spełnienia. Chociaż niektóre się wypalą, znajdziesz wiele, które dopiero zaczynają świecić. I zdasz sobie także sprawę, że są gwiazdy, które świecą, ale ich światło nie jest niczym więcej jak echem, złudzeniem, które któregoś dnia było prawdziwym światłem, ale teraz już nie istnieje. Ty decydujesz, w co wierzysz, tylko nie porzucaj swoich marzeń, ponieważ są jedynymi drzwiami do wieczności.

3. Momentom dulces… - Chwile słodkie…

Yo – Ja

Hoy me siento plena,
Fuerte y contenta con lo que soy.

Hoy no necesito que me digas
Que todo está bien.
Hoy sé quién soy.
Perdida en mis recuerdos,
Por fin me encontré.

Y cada despertar es una nueva oportunidad
Para cambiar el rumbo,
Para disfrutar la vida.

Y cada anochecer es una cita
Entre misterio i realidad
Para que no se te olvide sońar.

Hoy quiero agradecer
Por el simple hecho de estar viva
Y ser parte de la magia
Que nos rodea en esta extrańa realidad...

Dziś czuje się spełniona,
Silna i zadowolona z tego, jaka jestem.

Dziś nie potrzebuje abyś mi mówił
Że wszystko jest dobrze.
Dziś wiem, kim jestem.
Zagubiona w swoich wspomnieniach,
W końcu się odnalazłam.

I każde przebudzenie jest nową okazją
Żeby zmienić kierunek,
Żeby cieszyć się życiem.

A każdy zmierzch jest spotkaniem
Pomiędzy zagadką a rzeczywistością
Żebyś nie zapomniał jak się marzy.

Dziś chce podziękować
Po prostu za to, że żyje
I bycie częścią magii
Która otacza nas w tej obcej rzeczywistości…

Vive Cada Segundo… – Żyj Każdą Sekundą

Ha llegado la hora de crecer, madurar y darme cuenta
Que la vida no espera por ti.

La vida tiene un ritmo,
No puedes sentarte y verla pasar,
Sólo puedes sonreírle y dejarte llevar.

Vive cada segundo como si fuera el último.
Vive de tal forma que desees volver a vivir.
No te detengas ante los momentos difíciles,
Te ayudarán a cumplir tu misión de ser y hacer feliz.

Ha llegado la hora de pensar en los demás,
De sońar, perdonar y dejar tu ego atrás.

Tu vida tiene un ritmo,
No tienes mapa ni dirección,
Sólo sé paciente y sigue el ritmo de tu corazón
Vive cada segundo...

Nadeszła godzina żeby dorosnąć, dojrzeć i zdać sobie sprawę
Że życie nie czeka na ciebie.

Życie ma rytm,
Nie możesz usiąść i patrzeć jak mija
Możesz tylko uczynić je radośniejszym i pozwolić się ponieść.

Żyj każdą sekundą jakby miała być ostatnią
Żyj w taki sposób żeby znów zapragnąć żyć
Nie zatrzymuj się przed trudnymi momentami,
Pomogą ci spełnić twoją misje istnienia i bycia szczęśliwym.

Nadeszła godzina żeby pomyśleć o innych,
Żeby marzyć, przepraszać i pozostawić swoje ego w tyle.

Twoje życie ma rytm,
Nie masz mapy ani kierunku,
Bądź tylko cierpliwy i idź za rytmem swojego serca
Żyj każdą sekundą…

Como Olas del Mar – Jak Morskie Fale

Así como las olas del mar
Tienen un momento mágico,
Luego rompen i se van.
Los estrellas selen sólo de noche
Pero en algún lugar del universo
Permanecen encendidas.
Ásí como las nubes cambian,
Va cambiando nuestro amor.
Pero en algún lugar de nuestras almas,
Vive una llama en la eternidad de una mirada
Y la simplicidad de una lágrima.
Así como el viento no se ve
Pero se siente y existe,
Así es nuestro amor,
Presente en cada momento.
Y en la inmensidad del universo,
Una lágrima vuelve a rodar
Para fundirse en el mar y alcanzar
La magia de amar.

Tak jak morskie fale
Mają magiczne momenty,
Potem rozbijają się i odchodzą.
Gwiazdy ukazują się tylko w nocy
Ale w jakimś miejscu wszechświata
Pozostają zapalone.
Tak jak zmieniają się chmury,
Zmienia się nasza miłość.
Ale w jakimś miejscu naszych dusz,
Żyje płomień w nieskończoności spojrzenia
I prostocie łzy.
Tak jak nie widać wiatru
Ale czuje się go i istnieje,
Taka jest nasza miłość,
Obecna w każdym momencie.
I w nieskończoności wszechświata,
Jedna łza kręci się
Aby połączyć się w morzu i osiągnąć
Magie kochania.

Me Convertí en Tu Reflejo – Zmieniłam się w Twoje Odbicie

Todo lo mío lleva tu nombre,
Todo lo que me rodea me recuerda a ti,
Eres tan parte de mí que me convertí en tu reflejo.

Tanto influyes en mí
Que a veces me he sentido más tuya que mía.
Cómo hacer para recuperarme
Si no puedo arrancarte de mí.
Te llevo tan dentro
Que sería absurdo sacarte.

Habría dado todo
Porque nuestro amor no hubiera sido pasajero,
Pero el destino es cruel y no bastó con amarte...

Dónde estarás ahora
Que te extrańo más que nunca,
Ahora que mi sonrisa está suspendida en tu despedida...

No sé si volverás o si nunca te has ido,
Sólo sé que en ti me pierdo y en ti me encuentro...
Que por ti muero y vivo de nuevo.

Wszystko, co moje nosi twoje imię,
Wszystko, co mnie otacza przypomina mi ciebie.
Jesteś taką częścią mnie, że zmieniłam się w twoje odbicie.

Wpływasz na mnie tak bardzo
Że czasami czułam się bardziej twoja niż swoja.
Jak odzyskać siebie samą
Jeśli nie mogę wyrwać cię z siebie.
Nosze cię tak głęboko
Że jest niedorzeczne wyrywanie cię.

Oddałabym wszystko
Ponieważ nasza miłość nie byłaby przelotna,
Ale los jest okrutny i nie wystarczyło kochanie cię…

Gdzie będziesz teraz
Kiedy tęsknie za tobą bardziej niż kiedykolwiek,
Teraz, kiedy mój uśmiech jest zawieszony w twoim pożegnaniu…

Nie wiem czy wrócisz i czy nigdy nie odejdziesz,
Wiem tylko, że zatraciłam się w tobie i w tobie się odnalazłam…
Że przez ciebie umieram i odradzam się na nowo.

Para Ti que Me Estás Esperando – Dla Ciebie Który na Mnie Czeka

Si el paraíso terrenal existiera, sería a tu lado.
Porque no me veo más plena y más feliz en otros brazos.
Porque por más caminos que recorra, todos me llevan a ti.
Porque no pienso perder la libertad del verdadero amor por una ilusión fugaz.
Porque al besarte me llevas al cielo
Y nos perdemos en el cuerpo para encontrarnos en el alma,
A al regresar ya somos uno
Con la fuerza de todos los mares que yo cruzaría para llegar de nuevo a ti.
Porque al ver el Sol te sientes vivo,
Y yo, al verme en tu mirada, entiendo el porqué de mi existencia.
Y no pasa un minuto que no te piense y que no te agradezca
Por hacerme feliz día a día
Con la sabiduría del amor y la magia de su ser.

Jeśli ziemski raj istniał, byłabym przy twoim boku.
Ponieważ nie zobaczysz mnie bardziej spełnioną i szczęśliwszą w innych ramionach.
Ponieważ w większość ulic, które przechodzę, wszystko prowadzi mnie do ciebie.
Ponieważ nie pozwolę sobie stracić prawdziwej miłości przez przelotne złudzenie.
Ponieważ kiedy cię całuje zabierasz mnie do nieba
I zatracamy się ciałem żeby spotkać się duszą,
Po powrocie już jesteśmy jednością
Z siłą wszystkich mórz, które przejechałam żeby znów przybyć do ciebie.
Ponieważ widząc Słońce czujesz, że żyjesz,
I ja, kiedy widzę siebie w twoim spojrzeniu, rozumiem, dlaczego istnieje.
I nie mija jedna minuta, kiedy nie myślę o tobie i kiedy nie jestem ci wdzięczna
Za uczynienie mnie szczęśliwą każdego dnia
Z wiedzą o miłości i magią jej istnienia.

El Mar de Tu Mirada – Morze Twojego Spojrzenia

Podría ahogarme en el mar de tu mirada.
Sin que digas nada me tienes desnuda en cuerpo y alma.
Tan profundo como el mar, tan intenso como el Sol,
Me iluminas como la Luna.
Con un dulce beso me derrito en tu sendero,
Que tiernamente me lleva a la hoguera de tu cuerpo.
Y como en un hechizo de magia,
En un instante ardo en llamas,
Y milagrosamente salgo sana y salva
Con el fuego por dentro
Y pureza en el alma.

Mogłam utopić się w morzu twojego spojrzenia.
Jednak, kiedy nic nie mówisz odzierasz mnie z ciała i duszy.
Tak głęboko jak morze, tak intensywnie jak Słońce,
Oświetlasz mnie jak Księżyc.
Z jednym słodkim pocałunkiem roztapiasz mnie na swej ścieżce,
Która delikatnie prowadzi mnie do ogniska twego ciepła.
I jak zaczarowana magią,
W jednej chwili płonę płomieniami,
I wychodzę cudownie zdrowa i nietknięta
Z ogniem wewnątrz
I czystością w duszy.

Una Noche de Invierno – Zimowa Noc

Venía de un mundo lleno de diamentes,
Lleno de sonrisas, lleno de disfraces.

Un mundo donde aquel te quiero mucho
Te volteas un segundo y ya te encajó un cuchillo.

Es difícil aguantar entre tanta oscuridad.
Es difícil soportar esta triste soledad.

Y te encontré una noche de invierno,
Con un cigarro en la mano
Y el corazón apagado
Por aquella gente que teniéndolo todo lo tira a la basura,
Y terminé con una flor en la mano
Y la sonrisa en los labios,
Por qué tú con la apariencia de no tener nada?
Me bastó una mirada para comprender
Que la riqueza está en el corazón
Y que tienes mucho más que los que creen tener todo...

Eres rico por dentro porque la luz que te guía
Sigue viva en tu corazón. La pobreza está en un corazón
Que no ve más allá de lo material
Y que no tiene la capacidad de sońar y ser feliz
Con los regalos de la vida, que son gratis para todos.
Porque al final todos somos iguales y somos uno solo.
Tarde o temprano el amor te pone en tu lugar.

Przyszłam na świat pełen diamentów,
Pełen uśmiechów, pełen masek.

Świat gdzie ten, którego bardzo kochasz
Odwraca się od ciebie na sekundę i już wepchnął ci nóż.

Ciężko jest wytrzymać pomiędzy tak wielką ciemnością.
Ciężko jest znosić tą smutną samotność.

I znalazłam cię zimowej nocy,
Z papierosem w ręce
I zgaszonym sercem
Przez tamtych ludzi, którzy posiadając wszystko wyrzucają to na śmietnik,
I kończę z jednym kwiatem w ręce
I uśmiechem na ustach
Dlaczego ty na pozór nie masz nic?
Wystarczy mi jedno spojrzenie żeby zrozumieć
Że bogactwo jest w sercu
I że masz dużo więcej od tych, którzy sądzą, że mają wszystko…

Jesteś bogaty wewnątrz, ponieważ światło, które cię prowadzi
Pozostaje żywe w twoim sercu. Bieda jest w sercu
Które nie widzi niczego więcej poza tym co materialne
I które nie ma zdolności marzyć i być szczęśliwym
Z prezentami od życia, które dla wszystkich są gratis.
Ponieważ na końcu wszyscy jesteśmy tacy sami i jesteśmy tym samym.
Wcześniej czy później miłość ustawi cię na twoim miejscu.

Tú – Ty

Ahí estás tú, en todas partes, en todas las cosas,
En todos los olores, en todos los sabores.
Ahí estás tú, en el canto del viento.
Tú en el ruido del trueno, en lo suave de la lluvia.

Tú en lo frágil de una flor,
En lo intenso de un volcán.
Ahí estás tú, en el mar indomable.
Ahí estás en cada ola que rompe.

En cada grano de arena ahí estás tu. En la sabiduría de un árbol
Que se ríe de mí por pretender saber algo de amor.

Todo lo que sé es que siempre estás tú.

Aunque me resista, ahí voy
Con la corriente del río que me lleva a ti.

Y en primavera estás tú con tu sonrisa,
Con girasoles en los ojos que sólo en ti encuentro.
Y pasa el tiempo y sigues estando tú.

Llega el invierno y derrites la nieve con tu silencio.

Tam jesteś ty, we wszystkich częściach, we wszystkich rzeczach,
We wszystkich zapachach, we wszystkich smakach.
Tam jesteś ty, w śpiewie wiatru.
Ty w hałasie gromu, w delikatności deszczu.

Ty w kruchości kwiatu,
W sile wulkanu.
Tam jesteś ty, w nieposkromionym morzu.
Tam jesteś ty w każdej rozbitej fali.

W każdym ziarnie piasku tam jesteś ty. W mądrym drzewie
Które śmieje się ze mnie przez starania zasmakowania czegoś z miłości.

Wszystko, co wiem to to, że zawsze jesteś ty.

Chociaż sprzeciwia mi się, idę tam
Z prądem rzeki, który prowadzi mnie do ciebie.

I wiosną jesteś ty ze swoim uśmiechem,
Ze słonecznikami w oczach, które spotykam tylko w tobie.
I mija czas i nadal jesteś ty.

Nastaje zima i roztapiasz śnieg swoim milczeniem.

Ladrón de Tiempo - Złodziej Czasu

Te veo, cierro fuerte mis ojos para disolver tu imagen de mi mente,
Pero cada momento apareces más intensamente.
Te alejo por momentos y, sin darme cuenta, te sorprendo
Robándote mi tiempo, siendo dueńo de mis pensamientos
Y desatando mis emociones, que dormían tranquilamente
Alejadas del peligro constante de volver a amarte.
Ladrón de tiempo, ladrón de sueńos,
Amigo del viento que me habla de ti cada momento,
Devuélveme la cordura, dame un poco de tiempo para no pensar en ti,
Devuélveme la calma, dame por lo menos un poco de mí.

Widzę cię, mocno zamykam swoje oczy, aby rozpuścić twój obraz w moim umyśle,
Ale każdej chwili pojawiasz się intensywniej.
Odsunę cię na kilka chwil i, bez zdania sobie sprawy, zaskoczę cię
Kradniesz mój czas, jesteś panem moich myśli
I rozwiązujesz moje emocje, które spały spokojnie
Oddalasz stałe niebezpieczeństwo powrotu miłości do ciebie.
Złodziej czasu, złodziej marzeń,
Przyjaciel wiatru, który opowiada mi o tobie w k


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Dulce Maria dnia Pon 18:16, 01 Lut 2010, w całości zmieniany 4 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:    Zobacz poprzedni temat : Zobacz następny temat  
Napisz nowy temat   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum buntownicy.fora.pl Strona Główna -> "Dulce Amargo - Słodko Gorzka" Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Regulamin